Vlaams volksvertegenwoordiger Stijn De Roo (cd&v) ondervroeg bevoegd minister Zuhal Demir (N-VA) over het toenemend gebruik van lachgas dat niet alleen mogelijke gezondheidsproblemen veroorzaakt, maar leidt tot problemen bij de afvalverwerking.
De lege capsules en cilinders belanden in het zwerfafval of gewoon afval en komen terecht in de verbrandingsovens waar ze ontploffingen veroorzaken. Die explosies veroorzaken niet alleen hinder bij het veiligheidssysteem, maar kunnen ook schade veroorzaken.
“Er is een duidelijke toename van het aantal ontploffingen van lachgascilinders in de verbrandingsovens in Vlaanderen,” antwoordde de minister aan De Roo.
Gegevens van OVAM bevestigen dit ook. Een deel van de ontploffingen zorgt voor onmiddellijke schade zodat er soms ovenlijnen tijdelijk moeten worden stilgelegd om de schade te herstellen. Dat gebeurde tot nu toe elf keer bij de Vlaamse installaties. Dit brengt niet alleen een kost met zich mee voor de herstellingen, maar ook gemiste inkomsten tijdens die periode.
Er werd een werkgroep opgericht om alle informatie te bundelen en om samen naar oplossingen te kijken. De OVAM, de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG), Denuo en Belgian Waste-to-Energy (BW2E) maken daarvan deel uit.
De OVAM ontving het signaal dat de boodschap “breng je lachgascilinder gratis naar het recyclagepark” niet werkt bij de betrokken doelgroep, en er dus meer initiatieven voor een veilige inzameling nodig zijn. De minister stelt dat een federaal verbod via productnormering zich opdringt.
De OVAM maakt deel uit van een werkgroep, waarin verschillende overheden zich buigen over een mogelijk verbod op het gebruik van lachgas. In Nederland is dit reeds verboden sinds 1 januari 2023.
Een verbod op de verkoop van de meest gebruikte types van lachgasflessen is dus mogelijk een deel van de oplossing. De Nederlandse overheid onderzoekt momenteel of deze lachgasflessen voldoen aan de Europese verpakkingsnormen. Indien dit niet het geval is, kunnen deze lachgasflessen uit de Europese markt worden gebannen.
Er is dus een mix van instrumenten nodig, met extra inzamelingsmogelijkheden, duidelijke communicatie en sensibilisering, en een verbod op het bezit, verkopen en vervoeren van lachgas voor recreatief gebruik, aldus de minister.
Momenteel ligt de maatschappelijke kost bij de gemeenten, die de selectief ingezamelde lachgascilinders dienen te laten verwerken. Een grote kost ligt ook bij de uitbaters van de verbrandingsinstallaties, omdat zij schade ervaren aan hun ovens.
Stijn De Roo: “ik hoop dat de OVAM-werkgroep die werd opgericht verder werk verricht. Lachgas heeft enorme gevolgen, niet in het minst voor de gezondheid, niet in het minst voor wie onder invloed achter het stuur kruipt en daardoor ongevallen kan veroorzaken, maar ook voor wie werkt bij de afvalverwerking.
Ik ben voorstander van een verbod, gezien alle nadelen die verbonden zijn aan lachgas. Lachgas mag echter niet in de illegale circuits terechtkomen om dan te zorgen voor problemen bij de afvalverbranding. Een verbod op het gebruik van lachgas mag een goede inzameling en een goede verwerking niet in de weg staan.”
Via deze link kan je het volledige verslag lezen van mijn vraag.